Reencontros III

Samuel ergueuse paseniño mirando para aquela mesa. Saíu do reservado con pasos rexos, ergueito, camiñando firme cara aqueles 3 homes-gato.
Faltáballe un paso para chegar xunto deles cando un coitelo curvo de lle pousou, sen ferilo, na gorxa. O gato banco e negro, aquel do parche no ollo esquerdo, nun movemento máis rápido que un chiscar de ollos, sacara un kukri e llo tiña colocado xusto entre a noz e o papo. Samuel non puido nin tragar saliba pensando na posibilidade de se cortar.
"Vaia", dixo o gato gris, "e ti de quen vés sendo?". Así comezou unha conversa (xa sen coitelo no pescozo)que durou varios minutos... tensos minutos nos que Helena e Nico non sabían qué facer.
Samuel explicoulle a aquel gato (que realmente resultou ser Gastón; e o alaranxado gato do lado era, de certo, o Licenciado) que soñara con el e que falaran largo e tendido nun soño. Gastón non sabía nada do tema. Ao referirse a que no soño Samuel manexaba ordenadores ("Ordenadores?", preguntaron) as orellas de Gastón e do Licenciado se puxeron de punta. Samuel explicoulles que el se adicaba a iso, a traballar con esas máquinas que tiñan letras para pulsar e pantallas.
Quizáis, despois de todo, tiñan un traballo para el. Gastón citouno para o día seguinte, a iso das 10 da mañán, no Cruce das Cinco Rúas. Cunha breve explicación por parte do gato, Samuel decatouse de que tiña que ser unha especie de reflexo de Cinco Calles.
Logo de beber o leite, Gastón e os seus dous acompañantes despedíronse, sorrindo, de Samuel.

Cando o rapaz voltou ao reservado deu boa conta de todo a Helena e Nico e, con máis ganas e ilusións que antes, remataron a cea que Nieve lles trouxera.